Harpist Remy van Kesteren bracht onlangs zijn nieuwe album Muses uit.

English version below

De muziek van Remy van Kesteren heeft veel kenmerken van minimal music, met repeterende ritme en melodie-frases. Vergelijkbaar met de muziek van pianist Michael Nyman, gitarist Michael Rother of het Penguin Café Orchestra. De ostinato beweging in zowel ritme als melodie, is de kracht van zijn muziek. Trage, bijna glooiende ritmes bewegen over een overwegend mineur palet met bloemrijke thema’s. Voor zijn album Muses bewerkte Van Kesteren tien favoriete composities die hem als musicus hebben gevormd, waaronder Daydreaming (Radiohead), Isolated System (Muse), Gnossienne No.3 (Satie) en Largo uit Sonatina (Sibelius).

Van Kesteren studeerde aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Paris. Na deze studie wilde hij, naast het spelen van klassiek repertoire, ook zelf componeren en bracht inmiddels zes albums op de markt. Hij gaf concerten op festivals, waaronder Mystery Land en Down The Rabbit Hole, trad op met zijn Analogue Robot Orchestra (zelf-spelend-orkest) en gaf shows in AFAS Live. Het is een beetje een opsomming van enkele van zijn activiteiten, maar het geeft wel aan dat we hier te maken hebben met een horizon-verbredend musicus.

De arrangementen op Muses zijn klein, sober en intiem en dansen op de scheidslijn van pop en minimal music. Met de harp als middelpunt zijn subtiele galmen, echo’s, elektronische ritmes en effecten toegevoegd. Soms fijnzinnig waarbij ze, bijna onhoorbaar, de muziek verrijken en het panorama verbreden. Hiermee schept Remy van Kesteren een nieuwe, haast kosmische muziekwereld, resulterend in verhalende en beeldende muziek met een mijmerend karakter waarmee je in bijna 40 minuten even de alledaagse hectiek buiten de deur houdt.

  • Klik hier voor recensie Rodrigo Romaní – Galicische harp.

English version

Harpist Remy van Kesteren recently released his new album Muses.

Remy van Kesteren’s music has many characteristics of minimal music, where rhythm and melody phrases are repeated. Comparable to the music of pianist Michael Nyman, guitarist Michael Rother or the Penguin Café Orchestra. The ostinato movement in both rhythm and melody is the power of his music. Slow, almost rolling, rhythms move over a predominantly minor palette with flowery themes. For his album Muses, Van Kesteren adapted ten favorite compositions that have shaped him as a musician, including Daydreaming (Radiohead), Isolated System (Muse), Gnossienne No.3 (Satie) and Largo from Sonatina (Sibelius).

Van Kesteren studied at the Conservatoire National Supérieur de Musique in Paris. After his studies, in addition to playing classical repertoire, he also wanted to compose and has now released six albums. He gave concerts at festivals, including Mystery Land and Down The Rabbit Hole, performed with his Analogue Robot Orchestra (self-playing orchestra) and gave shows in AFAS Live. It is a bit of a summary of some of his activities, but it does indicate that we are dealing here with a horizon-broadening musician.

The arrangements on Muses are sober and intimate and dance on the dividing line between pop and minimal music. With the harp in the center subtle reverberations, echoes, electronic rhythms and effects have been added. Sometimes so delicately that, almost inaudibly, they enrich the music and broaden the panorama. With this, Remy van Kesteren creates a new, almost cosmic musical world, resulting in narrative and visual music with a musing character that allows you to keep the everyday’s hectic outside for almost 40 minutes.

  • Click here for review Rodrigo Romaní – Galician harp (Dutch).

Remy van Kesteren: Muses (Snowstar Records)

© Mattie Poels.